Bismillahirrahmanirrahim

28.03.2016 Salı günü bizim için bayağı üzüntülü bir gün oldu. Ayni gün ve ayni saatlerde iki vefat haberi aldık. Birisi dünürüm dünyalar tatlısı bir adam Hüseyin TÜRK. İkincisi baba dostum güleç yüzlü Osman Amcam.

Akşam saat 17.00 sıralarında Oğlum Mustafa arayarak kayınpederi Hüseyin Türk’üi kaybettiklerini söyledi. Ağzımdan gayri ihtiyari '''Yapma ya''' sözü çıktı. O esnada yanımda bulunan Burhan Karadağ ''Abi o nasıl söz? Rabbim ol dedi oldu. Biz Allah’tan geldik Allaha gideceğiz'' dedi. Beni teselli etti. Hızla Cerrahpaşa Hastanesine gitmek üzere hızla yola çıktım. Ama boş telaş, yapacak bir şey kalmamıştı. Vefat eden Hüseyin Bey hastane morguna indirilmiş evraklar yaptırılmış ve ailesi eve geri dönmek için beni bekliyorlardı. Beraber Eyüp’teki evlerine geldik. Bir kısım akrabalar onun kızı benim gelinim Atike’ye durumu söylemeye gittiler. Tabi biz bunları yaşarken babasının öldüğünü bilmeyen gelinimin içine ateş düşmüş, bir takım hareketlerden dolayı ağlamaya başlıyor. Teselli etmeye çalışıyorlar nafile! Sahi söylemeyi unuttum babası o gün bağırsaklarından ameliyat olacaktı. Gelinim de yeni doğum yaptığından onu hastaneye getirmediler.

Saat 18.00-18.30 saatleri arasında telefonum çaldı. Arayan Kaya Kısacık'tı. Babası Osman Amca hastanede vefat etmişti. Dernekten mesaj çekilmesini istedi. Şaşkındım. Bir tanesi dünürüm! Dünyalar tatlısı bir adam, hayatı seven, ailesine düşkün. Eyüp’te güzel bir çevresi olan nüktedan arkadaş canlısı bir adam. 48 yaşında,30 yaşından beri böbrek hastası ama hiç yılmamış mücadele etmiş. Ancak vadesi geldiğinde hakka teslim olmuş GÜL adam Hüseyin TÜRK

Bir tanesi baba dostum! Tıpkı oda dünürüm gibi arkadaş canlısı, dostuna canını veren bir adam. O da tıpkı dünürüm gibi 10-15 yıl gırtlak kanserinden muzdarip onun tedavisini görmüş boğazından bir delik açılarak hayatını devam ettirmiş. Ama hiç hayata küsmemiş bir adam. Zor konuştuğu halde hep insanlarla konuşmaya can atan canım Osman amcam.

İkisinin de kaderi ortak sanki ayni şeyleri yaşamışlar. Rabbimde ayni günün akşamı ayni saatlerde onların canlarını kendi katına aldı. Allah rahmet eylesin.

Bu iki cenazede şöyle iki problem yaşandı. Birisi Osman Amca köye getirilecekti. Akşam bu konu konuşulurken bir tanesi eğer burada İstanbul’da cenaze namazı kılınırsa köyde namazı kıldırılmaz dedi. Hepimiz şaşırdık. Biz iki ay önce sevgili kardeşim Mesut Korkmaz’ın cenazesini köye getirdik. Hem burada hem de köyde namaz kıldık.

İkincisi, ise Hüseyin beyin eşine, eşin gasilhanede yıkanmadan önce yüzünü gör. Yıkandıktan sonra göremezsin dediler. Biz yine şaşırdık ne alaka eğer cenaze yıkayacak kimse olmasa eşi kocasını yıkayabilir diye biliyorum. Ama orada cevap veremedim.

Şimdi doğrusu nedir?

1-İstanbul’daki bir cenaze köye gönderildiğinde hem İstanbul’da hem de köyde cenaze namazı kılınabilir mi?

2-Kocası vefat eden bir kadın kocası yıkandıktan sonra yüzünü görebilir mi?